ماه رمضان تمام شد. به قول رضا رفیع -توی برنامه ی قند پهلوی امشب: یکی گفت ماه رمضون خیلی مارو دوست داره! گفت: از کجا می دونی؟ گفت: اگه دوستمون نداشت که دوباره برنمی گشت!.
البته که اون بر می گرده ولیممکنه ما زنده نباشیم...متاسفانه همون طور که مستحضر هستید هیچ تضمینی نیست...
اما غرض اینه که با تموم شدن ماه رمضون-ماه خدا- و خوردن اولین صبحانه بعد از 30 روز دیگه مردم-منظورم بیشتر خودمه- به زندگی عادی بر می گردند. ساعت خواب درست میشه... شب نشینی ها و حاج منصور ها و حاج مهدی ها و حاج...ها هم به حداقل کاهش می کنه.
دیگه خبری از خوابیدن تا لنگ ظهر نیست. و همه برای یه فصل جدید آماده می شن. خیلیا به حرمت ماه رمضون، ماهی که خدا بی حساب می بخشه به بدهکاراشون خیلی گیر ندادند تا اوقاتشون موقع سفره ی سحر و افطار تلخ نباشه. ولی...
ولی دیگه بعد از ماه رمضون این خبرا نیست. باید کمرت رو سفت ببندی و بچسبی به کار!
آهای با شمام!!
بله با شما هستم جناب آشیخ حسن آقای روحانی!
شما روز دوازدهم کار رو از رهبری تحویل گرفتی... والان هجدهمه.
با تخفیف می مونه 94 روز... بگو خب!(+)
البته شنیدم که جازدی(+)... ولی نه... من بهت امید دارم.... به تدبیرت امید دارم...
