تا
چند مدت پیش هر چه در مورد فوتبال شاعرانه صحبت می کردند زیاد گوشم بدهکار
نبود اما وقتی ادن هازارد به تاتنهام گل زد و من به جای یک بار ، دو بار
خوشحال شدم ، کاملا نظرم عوض شد ...
خوشحالی مرتبه ی اولم برای گلی که ادن هازارد زد ،
و
خوشحالی بار دوم هم برای گلی که ادن هازارد زد اما اینبار برای اینکه
احتمالا «او» هم از هر جای دنیا که این گُل را دید ، همزمان با من خوشحال
شد ...
قضیه ی این «او» چیست ؟