تا چند مدت پیش هر چه در مورد فوتبال شاعرانه صحبت می کردند زیاد گوشم بدهکار نبود اما وقتی ادن هازارد به تاتنهام گل زد و من به جای یک بار ، دو بار خوشحال شدم ، کاملا نظرم عوض شد ... 
خوشحالی مرتبه ی اولم برای گلی که ادن هازارد زد ،
و خوشحالی بار دوم هم برای گلی که ادن هازارد زد اما اینبار برای اینکه احتمالا «او» هم از هر جای دنیا که این گُل را دید ، همزمان با من خوشحال شد ...

قضیه ی این «او» چیست ؟