پیام خانم لاله :


چرا کسی از معلم بیچاره نمی پرسد چه به روزت اورده اند که چنین حرکتی از خود نشان می دهی متاشفانه دانش اموزان همه چیز می دانند وانجام می دهند غیر از احترام به معلم  یک معلم است و30 حتی بیشتر  دانش اموزانی که هر روز گستاختر وبی ادبتر می شوند هیچ جا در رسانه ها از احترام به معلم واداب کلاس صحبت نمی شود فقط می گویند معلم این طور  معلم انطور یکی پیدا نمی شود بگوید دانش امو چطور با شد؟؟؟؟؟؟/

..........................................................................

سرکار خان لاله !

معلم محترم و مورد احترام کشور عزیز و گل و بلبل!

از تعداد بسیار زیاد معلم هایی که طی دوازده سال تحصیل با آنها سروکار داشتم تنها و تنها با یکی از این معلمین ارتباط خوبی داشتم و همیشه از او به عنوان معلمی واقعی و دوست داشتنی یاد می کنم مابقی معلمین ، مانند رباط، سرکلاس حاظر شده و بدون انکه  یادگیری و عدم یادگیری دروس توسط ما دانش اموزان برایشان کوچکترین اهمیتی داشته باشد، مسولیتشان که درس دادن بود را انجام داده و با صدای زنگ هم از کلاس خارج می شدند
اگر در این حین، کسی هم سروصدا می کرد، در بیشتر مواقع مورد تنبیه قرار می گرفت البته برخی هم آنقدر کلاس برایشان بی اهمیت بود که اگر هر اتفاقی که می افتاد تنها بر روی تدریس خود تمرکز کرده و برایشان اهمیتی نداشت که اصلا کسی به او توجه دارد یا خیر

چرا که اینگونه معلمین محترم، تصور می کنند که برای اینکه پولی که در می آورند حلال باشد، باید وظیفه خود که درس دادن است را انجام دهند انصافا آنها وظیفه خود را انجام می دادند و طوطی وار، و بدون توجه به بازدهی این تدریس، کتاب را به اتمام رسانده و وظیفه شریف معلمی را بخوبی انجام داده بودند . البته برخی هم یک ربع ساعت درس می دادند و مابقی رو پشت میزشان به استراحت و مطاله می پرداختند به بچه ها هم آزاد باش می دادند که از سروکول هم بالا بروند.

کدامیک از این معلمین دوست داشتنی، یکبار درس را کنار گذاشته و از دقدقه های اصلی دانش آموزان سخن گفتند؟ کدامیک معنی و علت واقعی درس خواندن مارا برایمان بازگو کردند؟ کدامیک باعث شدند تا ما بتوانیم راه درست را از کلام آنها گرفته و انتخاب کنیم؟ قطعا در دوران تحصیل هرکس، معدود معلمین باشرف و محترمی حضور داشته اند اما تعداد این افراد بسیار بسیار کم بوده و در مقابل تعداد زیاد معلمان بی تفاوت، به چشم نمی آیند.

من به شخصه از معلمین عزیز و دوست داشتنیم، داغ کردن سکه 5 تومنی برنجی بر روی بخاری نفتی در کلاس اول ابتدایی را به یاد دارم و کتک خوردن با کابل برق بدست خانم قربانی در کلاس دوم ابتدایی که هرجا هست امیدوارم روز خوش نبیند اگر هم مرده که امیدوارم روحش قرین اشباح شیطانی باشد چراکه بخاطر کشیدن یک یک پروانه بر روی دفترم در حین درس دادن او، آنقدر با کابل به پشتم شلاق زد که تاروزها جایشان درد می کرد درد آن تازیانه هارا فراموش کرده ام  اما درد روحی آن روز، قطعا تا آخر عمر بامن خواهد بود.

از دوران تحصیل خط کش فلزی تنبیه ناظم همیشه در گوشم زمه می کند و دفتر انظباطی که به هربهانه ای چیزی دران نوشته میشد

سیلی نابهنگام جناب طباطبایی، ناظم دبیرستان میرخرسندی مشهد هیچگاه فراموشم نمی شود که بناحق تنم و روحم را لرزاند

سرکار خانم لاله! ما از معلممانمان تنها همین خاطرات خوب را به یاد داریم


لطفا خاطرات خوب و بد خود را برای ما ارسال کنید تا در زیر این پست به اشتراک گذاشته شوند


جدیدترین ها
رونمایی از لباس جدید تیم ملی فوتبال و تیکه اندازی های طنز به این لباس
جنجال رابطه ساسی مانکت و دنیا جهانبخش مدل ایرانی

بازداشت 7 هنرپیشه مشهور سینما در یک پارتی

جزئیات تجاوز جنسی و قتل ستایش توسط پسر 16 ساله

دختران ارازل و اوباش تهران

رابطه ستاره فوتبال لیگ برتر با یک پسر دخترنما

جزئیات تنبیه وحشیانه دانش آموز مشهدی